این اقدام، انتقادات علمای مسلمان را برانگیخت ولی برخی اندیشهورزان او را برای هدایت جامعهٔ هند به سوی «وحدت ملی» و حرکت در جهت استقرار اندیشهٔ «ملیت هندی» ستودند. اکبرشاه پس از سرکوب شورشهای قلمروش و تثبیت موقعیت خود، سیاستی دوگانه در پیش گرفت و با چرخشی آرام به سوی روشنگری به گسترش نظریهٔ صلح کل خود پرداخت. ↑ بیضائی، «چهلوهشت تن از شعرای معاصر»، ۳۴. ↑ پرورش رامکی و سلجوقی، «بررسی فعالیتها و پایگاه اجتماعی حزب دموکرات در مجلس دوم شورای ملی»، تاریخنامه خوارزمی، ۵. ذهن اکبرشاه در دوران جوانی تجربههای روحانی، اجتماعی و سیاسی خود را آغاز کرد و او شبها دربارهٔ خدا و راه رسیدن به او تأمل میکرد و همواره در فاصلهٔ میان جنگها به مسائل دینی بازمیگشت. بهگفتهٔ ابوالفضل علامی، اکبرشاه همواره مایل بود کارهای سیاسی، اجتماعی و حکومتی را از سلطهٔ روحانیان بیرون آورد ولی تا زمانی که رهبری دینی جامعهٔ اسلامی برایش مسلم نشده بود، این قصد را پنهان نگه میداشت. در زمانی که فلات ایران به خصوص نواحی زاگرس صحنه جنگ و خونریزی آشوریان و اقوام دیگر بود، مردمان نواحی جنوبی دریای خزر در آرامش گروه معصومی و امنیت و شرایط مناسب اجتماعی زندگی میکردند و اقوام نواحی دیگر به آنها پناهنده میشدند. ​This　con tent was done ᠎by GSA Con​tent᠎ Gen er at᠎or  DE​MO.

مریم معصومی خوشگله نی نی سایت

شگفتانگیز است که او برای اثبات حقانیت شعر پیش از شعر اخیر من، متوسل به الیوت و ریچاردز و مسئله «آیرونی» غکذا فی الاصلف شدهاست، یعنی ایشان متأثر از آدمهایی است که زمانی من از آنها چیزهایی را نقل کردم- تقریباً نزدیک به نیم قرن پیش. دین الهی کتابی نداشت و مجموعهای از عقاید و آداب و رسوم گوناگون بود و در واقع نوعی فلسفهٔ شیوهٔ زندگی بهشمار میرفت که اکبرشاه از تلفیق بحثهای عبادتخانه استنباط کرده و ایمان در آن، بر اصول و پیشفرضهایی که در قلب او تجلی کرده بود، استوار بود. در دربار او تسلط مسلمانان سنتگرا بر امور مملکت غالب بود و در چنین فضایی تا حدود ۲۰ سالگی مسلمانی معتقد و مقید به آداب ظاهری دین بود. در این دوره، اکبرشاه با تجربهای که از ۲۰ سال آزمون و خطای مداخله در امور دینی داشت، اقدامات جدیدی آغاز کرد. ابتدا هر جمعهشب پس از نماز، در عبادتخانه چندین حلقه تشکیل میشد و میان روحانیان دینی بحث و مجادله درمیگرفت و اکبر خود به حلقهها سر میزد و در بحثهایشان شرکت میکرد؛ بدین ترتیب نمایندگان ادیان و آیینها در کنار هم جمع میشدند و به بیان آزادانهٔ عقاید و استدلالهایشان میپرداختند و به نظر منوچهر پزشک، مورخ معاصر، این چنین گونهای از تسامح و آزاداندیشی مذهبی و عقلانیت را در هند به نمایش گذاشت.

اکبرشاه برای حل این مشکل یکی از بزرگترین اقدامات دوران حکومتش را انجام داد و آیین جدیدی ابداع کرد که به «توحید الهی» مشهور شد و محتوای آن با دیگر اندیشههایش مانند تأسیس عبادتخانه، آزادی بیان و عقیده و ترویج فلسفهٔ صلح کل هماهنگی کامل داشت. وی در بیان اعلامیهٔ «میرزا جانی»، حاکم ارغون و ثاتا، که در حدود ۱۰۰۱ هجری (۱۵۹۳ میلادی) امضا شده، از زبان وی مینویسد: «من… اکبر طبق این سند، مفسر معتبر شریعت شد و دیدگاه «صلح کل» خود را توسعه داد و نهایتاً در سال ۹۹۹ هجری (۱۵۹۰ میلادی) در یک فرمان آن را ابلاغ نمود. تحصیلات دانشگاهی: در سال ۱۳۵۶ دیپلم ریاضی گرفت و با کسب رتبهٔ ممتاز تحصیل در رشتهٔ مهندسی برق و الکترونیک را در دانشکدهٔ مهندسی دانشگاه پهلوی (شیراز) آغاز کرد، و علیرغم گذراندن نیمی از واحدها قبل از انقلاب، با تعطیلی دانشگاهها پس از انقلاب، تحصیل در این رشته را ادامه نداد و علائقش را در علوم انسانی دنبال کرد. بنابر گزارش شوراهای صنفی دانشجویان کشور، به موازات موج اخراج و تعلیق کردن دانشجویان معترض، شماری از استادان در دانشگاههای باهنر کرمان، دانشگاه تهران و دانشگاه بهشتی، تحت عنوان «قطع همکاری» اخراج یا تعلیق شدهاند.

ابهامهایی که دربارهٔ زمان آشکار شدن دین الهی وجود دارد، نشان میدهد که دین الهی به یکباره معرفی نشده و ابتدا به شکل شایعه، اخبار نیمهرسمی یا در محافل خاص عنوان میشد و تدریجاً علنی شد. پس از مراسم اعطای نشان، پادشاه اکبر به عنوان مرشد، نصیحتهایی به مرید گوشزد کرد. گروههایی هم امامت یکی از برادران حسن عسکری، جعفر یا محمد را پذیرفتند. در گزارشی از منابع اولیه آمدهاست که شیخ مبارک (یا شیخ پیر) پیش از اعلام علنی دین الهی، در اعلامیهای رسمی به سراسر امپراتوری دستور داد تا خود را آماده کنند و آن چه بهزودی ابلاغ میشود را محترم شمرده، به بهترین وجه اجرا نمایند. یکی از مهمترین اقدامهای نخستین اکبرشاه برای گسترش روحیهٔ تسامح و عقلگرایی در جامعه، تأسیس «عبادتخانه» یا «انجمن آگاهی» بود. فکر تأسیس عبادتخانه تا حدودی تحت تأثیر اقدامات شاهان همسایه، مانند سلیمان کررانی (در بنگال) و میرزا سلیمان شاه (در بدخشان)، بودهاست. تأسیس عبادتخانه و دعوت تدریجی از علمای شیعه و پس از آن دیگر ادیان برای حضور یافتن در آن، بخشی از علمای اهل سنت را ناراضی و تحقیر کرد. Th​is post has  be᠎en gen᠎er ated ​by G᠎SA​ C on​tent Generator᠎ Dem​over᠎sion​!

مریم معصومی مژه

اگر از نوشتن این مطلب لذت بردید و مطمئنا می توانید اطلاعات بیشتری در مورد بیشتر بیشتر بخوانید لطفا از صفحه ما بخواهید.